تاثیر مذهب در پیشگیری از جرم
نقش بازدارنده دین در برابر جرایم و جنایات قابل انکار نیست؛ زیرا دینداری آدمی را به سوی اخلاق و صفات پسندیده و دوری از پلیدیها و زشتیها سوق میدهد.
گاهی در برخی مناسبت ها، ایام و ماه ها (رمضان و محرم) جرایم و رفتارهای خلاف قانون و گناه درصد بالایی کاهش می یابد. بی تردید نفوذ ایمان در دل های افراد از میزان جرایم و تخلفات می کاهد.
ایمان به خدا و این که کسی ناظر براعمال بشر است، علاوه بر آن مطابق آموزه های دینی، فرشتگان ثبت اعمال و وجود همزادها و ملائکه نگهبان که اگر آدمی نیز به آنها توجه داشته باشد، او را از انجام منهیات به شرم واداشته و از ارتکاب معاصی منع می کند. شخصی از امام صادق(ع) پرسید: «علت وجود فرشتگان مامور ثبت اعمال نیک و بد چیست در حالی که می دانیم خداوند عالم السر و ماهو اخفی است؛ یعنی هر چیزی را که از آن مخفی تر نیست، می داند.» امام در پاسخ فرمود: «خداوند این فرشتگان را به عبادت خود دعوت کرده و آنها را شهود بر بندگان قرار داد تا بندگان با مراقبت آنان بیشتر مراقب اطاعت الهی باشند و از عصیان او بیشتر ناراحت نشوند. چه بسا بنده ای تصمیم به گناه می گیرد، سپس به یاد این دو فرشته می افتد و خودداری می کند و می گوید: پروردگارم مرا می بیند و فرشتگان محافظ اعمال نیز گواهی می دهند. علاوه بر این، خداوند به رحمت و لطفش اینها را مامور بندگان کرده تا به فرمان خدا شیاطین سرکش را از آنها دور کنند و همچنین جانوران زمین و آفات بسیار را که آنها را نمی بینند، تا آن که فرمان خدا و مرگ آنان فرا رسد.»
افراد جامعه اگر به سوی اخلاق مداری بروند، درصد جرایم حتی ممکن است به صفر برسد؛ زیرا گاهی فردی مذهبی از آن جهت که اخلاق مدار نیست نیز خود مرتکب خطا و جرم می شود. البته افرادی هستند که تنها ادعای دینداری داشته و درک درستی از دین و مبانی آن ندارند و دین را ابزاری برای رسیدن به خواسته های نفسانی خویش قرار می دهند و پشت حفاظ دین مرتکب انواع لغزش ها و جرم ها می شوند. دینداران واقعی تحت هر شرایطی عفت و پاکدامنی خویش را از دست نمی دهند، حتی در خلوت از جرم و گناه بیزارند. هر چه فرد از ایمان بالایی برخوردار باشد به همان نسبت نیز جرم و خطای او کم می شود. آموزه های دینی باطن و روح افراد را پاکسازی می کند که این خود نیز مانع از ارتکاب جرایم است.
فضائل و معنویات الهی در هر شخصی باعث می شود فرد به جای لذات مادی به لذات معنوی بپردازد و کسی که شمه ای از لذات معنوی را چشید هرگز به دنبال لذات نامشروع دنیوی نخواهد رفت. چنین فردی هرگاه غافل از لذات معنوی شود، احتمال انحراف در او است. تمرین و ممارست لازم است که فردی نور ایمان و روح معنویت را در دل خود بپروراند؛ زیرا تاریکی دل یعنی نبود نور ایمان و کسی که دل او بدون نور ایمان است و تاریک چنین فردی باید با اراده ای بالا و با توبه و رو آوردن به آموزه های دینی که اول قدم آن عبادت است، کم کم در دل تاریکی درونش نوری به اندازه سر سوزن ایجاد کند و سپس با تمرین و ممارست و استقامت به توسعه آن نور و سفیدی دل بپردازد.
چه بسا بارها توبه شکند و موفق نشود، ولی اگر ناامید نشود و مداومت کند، مدت شکنندگی توبه را طول داده و سرانجام آن رذیله از او دور می شود. به دیگر سخن جایگزینی یک عمل خوب و پسندیده به جای یک فعل بد و زشت نیز می تواند از بهترین راهکارها باشد. شخصی که تصمیم می گیرد دیگر از جرایم و گناهان دوری کند در واقع می خواهد خود را تحت ولایت الهی قرار دهد، یعنی خروج از ولایت شیطان که این خود باعث تجهیز شیاطین به سوی او خواهد شد، سپس چنین شخصی در معرض هجوم وسوسه های شیاطینی که روزی او را قرین و همدم بوده اند، قرار خواهد گرفت و او نیز باید مقاومت کند و استوار و ثابت قدم باشد و برای این که از وسوسه های شیاطین و انس و جن محفوظ بماند، باید به خدا پناه ببرد و حتی الامکان سوره های فلق و ناس را برای شکست آن شیاطین تکرار کند. اعتقاد در دینداری در پرتو عمل به آن است. آگاهی از فرامین دینی باعث مصونیت از آسیب هاست. پایبندی به دستورهای دینی باعث می شود میزان گناه و جرم در فرد به نازل ترین درجه خود برسد.
نقش بازدارنده دین در برابر جرایم و جنایات قابل انکار نیست؛ زیرا دینداری آدمی را به سوی اخلاق و صفات پسندیده و دوری از پلیدیها و زشتیها سوق میدهد.
گاهی در برخی مناسبت ها، ایام و ماه ها (رمضان و محرم) جرایم و رفتارهای خلاف قانون و گناه درصد بالایی کاهش می یابد. بی تردید نفوذ ایمان در دل های افراد از میزان جرایم و تخلفات می کاهد.
ایمان به خدا و این که کسی ناظر براعمال بشر است، علاوه بر آن مطابق آموزه های دینی، فرشتگان ثبت اعمال و وجود همزادها و ملائکه نگهبان که اگر آدمی نیز به آنها توجه داشته باشد، او را از انجام منهیات به شرم واداشته و از ارتکاب معاصی منع می کند. شخصی از امام صادق(ع) پرسید: «علت وجود فرشتگان مامور ثبت اعمال نیک و بد چیست در حالی که می دانیم خداوند عالم السر و ماهو اخفی است؛ یعنی هر چیزی را که از آن مخفی تر نیست، می داند.» امام در پاسخ فرمود: «خداوند این فرشتگان را به عبادت خود دعوت کرده و آنها را شهود بر بندگان قرار داد تا بندگان با مراقبت آنان بیشتر مراقب اطاعت الهی باشند و از عصیان او بیشتر ناراحت نشوند. چه بسا بنده ای تصمیم به گناه می گیرد، سپس به یاد این دو فرشته می افتد و خودداری می کند و می گوید: پروردگارم مرا می بیند و فرشتگان محافظ اعمال نیز گواهی می دهند. علاوه بر این، خداوند به رحمت و لطفش اینها را مامور بندگان کرده تا به فرمان خدا شیاطین سرکش را از آنها دور کنند و همچنین جانوران زمین و آفات بسیار را که آنها را نمی بینند، تا آن که فرمان خدا و مرگ آنان فرا رسد.»
نقش اساسی والدین نیز در تربیت دینی نسل آینده بسیار مهم است. در احادیث آمده که در روز قیامت، فرزندانی از دست پدر و مادر شاکی می شوند:
اول: آن دسته از فرزندان که والدین آنها به آنان غذای حرام داده اند. دوم: آن دسته از اولاد که تربیت صحیح از ناحیه والدین نشده اند.
و نیز در متون روایی آمده است: والدینی که مراقب تربیت فرزندانشان بوده اند و آنان را اهل طاعت و مودب به آداب اسلامی و متخلق به اخلاق الله کرده اند ... در روز قیامت چنین فرزندانی به پدر و مادر خود دعا می کنند و می گویند: «جزاک الله خیرا» خداوند جزای خیر به شما عنایت کند که مرا درست تربیت کردید که الان خشنودی خداوند برای من به دست آمده و بهشتی گشته ام. والدین فرزند خود را در هر دوره از زندگی اش بایستی تربیت کنند، زشتی ها و رذایل اخلاقی را از او بزدایند ونیکی ها و فضایل را در دلش نفوذ دهند. تهذیب نفس از نظر دین از اهم واجبات است. نماز، روزه، حج و جهاد واجب است، ولی واجبتر از آن تهذیب نفس و آموزه های اخلاقی است. حدود دوسوم قرآن در این باره است. حضرت امام خمینی(ره) گفته اند: «همه آیات قرآن مربوط به اخلاق است.»
بیشتر احادیث و روایات مربوط به اخلاق است. صفات رذیله زندگی را تلخ و بدنما می کند. همه گناهان از صفات رذیله نشأت می گیرد. کسی نمی تواند بگوید که صفت رذیله ندارم. امام صادق(ع) فرمود: «آخر چیزی که از دل صدیق بیرون می رود جاه طلبی است.»
از رسول گرامی اسلام پرسیدند در شب قدر چه بخواهیم، فرمود: «عافیت، صحت دین، سلامت جسم و بالاتر از همه سلامت روح.»
پیامبر فرمود: «پدر و مادر به اولاد خود ادب یاد بدهند و اسم نیکویی برای او برگزینند.»
امام علی(ع) فرمود: «هیچ ارثی از طرف پدر و مادر برای فرزند مثل ادب نیست.»
حجت الاسلام سید محمد مهدی حسینی وفامهر
تاریخ : چهارشنبه 09 مرداد 1392 17:01